Het natuurlijke vetgehalte in Perzische wol maakt het zeer bestand tegen vuil en vocht. De wol heeft ook een prachtige natuurlijke glans . Er zijn duizenden schapenrassen wereldwijd, elk met verschillende woleigenschappen. Dit specifieke ras staat bekend als "tapijtschaap" en de hoogwaardige wol draagt ​​bij aan de uitzonderlijke duurzaamheid van de tapijten.

Het proces begint met het sorteren van de wol in verschillende categorieën. Wol van ooien, lammeren en rammen moet apart worden gehouden en kan niet worden gecombineerd tot één enkele garenstreng.

Na het sorteren wordt de wol gewassen en geslagen met stokken, een traditionele methode om vuil en onzuiverheden te verwijderen. De gereinigde wol wordt vervolgens uitgespreid om te drogen onder de zon, vaak op rivieroevers of in open velden.

Zodra de wol droog is, is het klaar om gekaard te worden. Met een chubug (een lange houten stok) wordt de wol nogmaals geslagen om de vezels verder los te maken. Vrouwen ontwarren de vezels vervolgens zorgvuldig en verwijderen alle resterende resten met speciale kaardborstels, waarmee de wol wordt voorbereid op de volgende fasen van spinnen en weven.

Spinnen met een spindel vereist immense vaardigheid, precisie en een delicate aanraking. Terwijl de vezel door de handen van de spinner gaat, moet deze tegelijkertijd worden uitgetrokken, gedraaid en rond de spindelstang worden gewikkeld. Als het garen slecht wordt gesponnen, wordt het zwak, vatbaarder voor breuk en ongelijkmatig van textuur, wat kan resulteren in inconsistente kleurstofabsorptie.

Zwak garen is totaal ongeschikt voor het opzetten van de kettingdraden op een weefgetouw, aangezien deze dienen als de basis van het tapijt. Hoogwaardig spinnen is daarom essentieel om de duurzaamheid, sterkte en schoonheid van het uiteindelijke geweven stuk te garanderen.

Schetsen , berekenen , schilderen en het voorbereiden van een weefgetouw zijn ook cruciale stappen in het productieproces. Voor elk nieuw tapijtontwerp moet een knoopplan worden gemaakt als leidraad voor de wevers. De ontwerptekening wordt door een meestertekenaar op millimeterpapier gemaakt en ingekleurd. Dit vereist veel vaardigheid en precisie. Soms worden er codes en nummering aan de patronen toegewezen, zodat de wevers ze kunnen interpreteren volgens de legende.

Het verven van garens is een nauwkeurig en complex proces dat ervaring en vaardigheid vereist. Eerst worden er verschillende strengen geverfd in een lab en de verfmeester probeert de referentiekleur zo goed mogelijk te evenaren. Het lab staat vol met potten, koperen potten, kleurrijke kommen met exotische pigmentpoeders en verschillende schalen.

Er zijn twee basistypen weefgetouwen: een horizontaal weefgetouw en een verticaal weefgetouw. Horizontale weefgetouwen worden voornamelijk gebruikt door nomaden en lokale wevers, en ze zijn eenvoudiger van ontwerp. Om het weefgetouw op zijn plaats te houden, rust het op grote pinnen die in de grond worden geslagen. Er zijn veel soorten verticale weefgetouwen, variërend van eenvoudige tot complexe machines.

Bij het eenvoudigste type verticaal weefgetouw zit de wever op een plank die omhoog beweegt naarmate het tapijt vordert. Bij dit type weefgetouw is het tapijt meestal net zo lang als het weefgetouw hoog is. Dit is een belangrijke beperking, die wordt aangepakt door het weefgetouw uit te breiden met verschillende opties.

De eerste optie is het weefgetouw met een beweegbare schering. Dit betreft een ononderbroken lus van scheringdraden die, naarmate het tapijt vordert, onder de onderste balk zakt en vervolgens weer omhoog komt aan de achterkant van het weefgetouw. Met dit type systeem is het mogelijk om het tapijt tot twee keer zo lang te maken als de hoogte van het weefgetouw. Dit werkt voor de meeste tapijten, maar blijft een beperking voor langere formaten.

Voor werkplaatstapijten of op maat gemaakte tapijten omvat een deel van het voorbereidende werk ook het inhuren van wevers om het tapijt te maken. Sommige werkplaatsen maken gebruik van vaste wevers, terwijl andere met onderaannemers werken.

Wanneer het tapijt eindelijk los is van het weefgetouw, is het zwaarste en meest complexe werk eindelijk voorbij. De wevers hebben hun best gedaan en zijn trots op het werk dat ze hebben verricht. Het is altijd duidelijk dat iedereen die bij het proces betrokken is, geduldig naar dit moment toe heeft gewerkt. Het moment waarop de kettingdraden worden doorgesneden, is ook het moment waarop het tapijt wordt geboren. Er zijn nu losse eindjes aan het tapijt die netjes moeten worden afgewerkt. Dit wordt gedaan door de wevers die een kilimrand maken.

Dit proces verschilt van regio tot regio, maar de methode blijft hetzelfde. Het tapijt wordt volledig ondergedompeld in bassins met puur regenwater of stromend rivierwater . Dit dient als een eerste test om te controleren of de kleuren goed zijn gefixeerd. Door de tapijten op deze manier te wassen, worden ze bevrijd van alle vuil en stof. Daarna worden de tapijten platgelegd en geschrobd met een soort grote hark . Dit zorgt ervoor dat het water in en door de vezels kan dringen.

Na het wassen krimpen de garens een beetje, waardoor de tapijten hun vorm verliezen. Zodra de tapijten droog zijn, worden ze geïnspecteerd en platgelegd. Vervolgens worden de tapijten op spanframes gespannen. Dit proces herstelt alles in de juiste vorm en positie.

De laatste fase na het strekken is kwaliteitscontrole en afwerking . Indien nodig worden de tapijten gesneden , bijgesneden , geschoren of gezoomd . Aangepaste tapijten worden ook gewogen en verpakt voor verzending.

Het snijden van het tapijt omvat het accentueren van de contourlijnen en het uitknippen van patronen met een handschaar. Dit is zeer nauwkeurig werk dat veel tijd kost, maar gericht is op het bereiken van een prachtig eindresultaat met meer contrast of diepte in het tapijt.

Het afwerken van het tapijt zorgt voor de finishing touch.